Hima, vest i neset: juni 2010

Eg har eindel forventningar te et 5 stjernes hotell...
Dette innlegget handla om når forventningane ikkje stemme heilt med virkeligheten. Dette er òg skrevet for at eg ikkje ska gløyma adle desse irriterande småtingene, så gjere at ferien ikkje blir heilt perfekte, neste gong eg begynne å fabla om sydentur...

Den 29 mai landa me på flyplassen i Antalya, midt på nåtte. Deiligt og varmt var det å gå ut av flyet. Me var et reisefølge på 10 stk, 4 vaksne og 6 barn, alle lystige til sinns og klar for 14 dager med feriekos i Tyrkiet:) Me hadde betalt masse penger og stolt på at Nazar ville gi oss det me hadde betalt for: de-lux suiter, all inklusive. Me kom fram te hotellet midt på nåtte, og ein utruligt smilande kar bar opp koffertane te oss. Heldigsvis hadde eg et par euro i lommen så eg gav han, for det såg ikkje ut som han ville gå uten... Så heldige va ikkje dei me reiste samen med. Dei hadde 0 utenlandske penger, så dei fekk ikkje gitt tips då den smilande mannen kom med halvparten av koffertane deiras. Dei var jo høflige og smilte tebars og beklaga at de ikkje hadde peng te mannen. Klokkå 4 om nåttå hadde dei ennå ikkje fått resten av koffertane, så de fòr på leit.... ...og der, innerst i gangen stod der ei dør på gløtt... (på dørå stod der "kun personale", på tyrkisk, sjølsagt...) ...der låg koffertane deiras...

Me 5 i vår familie fekk rom nr 5254. Minstemann måtte sova i denne stolsenge med ca 5 cm avstand mlm putene. Verken han eller Ole Brum klaga på det:)

Desse levde ikkje, men de låg fint i glaskarmen på det eina rommet vårt dei 14 dagane me var der. Var jo ingen som trekte vekk gardinene, så me såg vel egentlig ikkje noge te de, men eg visste de var der , heila tie... (Koffer eg ikkje fjerna de? EG HADDE FERIE!!)

Hotellrommet vårt var stort, ca 50 m2, fordelt på 2 store soverom, bad og balkong. Me visste at rom med vegg til vegg teppe "kunne forekomme", men håpte at me ikkje fekk det... Nytta kje å barra håpa... Vegg te vegg teppe fekk me! Slitt og med endel seige, svarte flekker på.

Her er ved dørterskel inn til badet. Det blei ikkje støvsugd i løpet av dei 2 vekene me var der. (eg la jo sjølsagt ut feddler...)

Badet var ikkje avbildet på Nazar sine nettsider, me håpte jo på ein gledelige overraskelse. Dette er min utsikt da eg sete på do. Listene rundt døre va ganske oppsvulma og bødde, og så va der noge kvite greier der, orka ikkje fundera på ka det va...

Ute i gangen (dette var då i bygning 5 i 2 etasje) var det ei store sprikka i tak og vegg.

Dette trur eg er brannalarmen i taket utforbi vår leilighet.

Dette var litt spesielt: I flere dager låg dette dekselet på golvet. Ein dag var det satt på plass. Dagen etter låg det på golvet igjen, og der låg det til me reiste him. Eg syntes det var løye at det ikkje blei skikkeligt fiksa, kunne jo henda at nogen fekk støyt der...

...fine veggmalerier ved inngangen til vårt rom...

Dørkarmen inn til det eina soverommet.

På balkongen var det 2 stolar og et bord. Ikkje plass til adle 5 som budde her, men me tok ut dei stolane som var inne, så då sat me her ute om ettermiddagen og slappa litt av...

Fliser og fuger på balkongen.

Ein del av balkongen ca 1 m2 var "nyrenovert" og hadde fått nye fliser og fuger. Det var området rundt dette:

De 2 neste bildene er tatt ca klokka 06.00 (Tyrkiske tid). For å ha ein sjanse til å ligge rundt bassenget om dagane måtte me stå opp så tidlig og sikra oss plass. Det var ALLTID nogen som var tidlegare enn oss. For meg er det IKKJE avslappande å måtte stå opp så tidlig i ferien min!

Supert bassengområde va der på dette senteret, de ska di ha:)

Dette er trappa opp til den eine rusjebanen.

Litt bortforbi trappa...

Ellers så har eg masse bilder av køane i matsalen: køen for å skjæra opp brød, køen for å få stekt egg, eller omelett, køen for chips, eller køen for desse deilige pannekakelappane med sjokolade på:) (det var den absolutt lengste...), men vil ikkje leggja bildene ut, for det kan jo vara nogen på bildene som ikkje vil bloggast...

Det eg ikkje har bilder av er dei trøtte og sure leigebuarane på rom 5254, som etter ein lang dag ved bassenget, finner ut at nøkkelkortet ikkje virkar. Dei kjem seg ikkje inn på rommet, der kameraet er, på ca 1 1/2 time. Då har dei vore i resepsjonen 2 gonger og ringt resepsjonen frå naborommet 2 gonger, før dei endeleg får komma inn på rommet sitt... Då ser dei at dei ikkje har fått reingjering på rommet og ikkje nye håndklær. (jedna fekk ikkje vaskekånå heller kortet te å virka.) Dette var verken første eller siste gang dørkortet ikkje virka, men gongen etterpå overlot eg til den svenske damen fra Nazar å ordna opp. I same slengen spurte eg om koffer me barra får 4 håndkler frå vaskedamen då me bur 5 på rommet??? 2 dagar før me reiste him fekk me 5 håndkler... Jippi:)

Eg har heller ikkje bilder av dama som brukte bordduken som serviett, eller adle sei som sneik i køen, og la seg mesten oppi maten min når eg sko forsyna meg og ungane mine. Heller ikkje adle kaffimaskinane som det sto "error 6" på, då var det det einaste å gjera å finna ein nye kø med ein ander kaffimaskin som det ikkje sto "error 6" på...

...heller ikkje hu svenska damå så tok solbrillene mine (eg krevde di tebars da...) eller hu russiska jentå så tok plassen te ein av ungane våre, og sjønte ikkje verken verbalt språk eller tydelig kroppsspråk då mammene hissa seg opp... Koffer va der så monje russerar, tyskerar og engelskmenn der, egentlig???

Men summa summarum syntes flesteparten i reisefølget at det hadde vore ein heilt super ferie. Ungane har kost raue av seg, bada og hatt det heilt topp, og eg har øve 300 bilder så me kan kosa oss med og minnast alt det kjekka så skjedde:)

Eg trur me har reist på vår siste sydentur på ei stond, og iaffal vår første og siste tur til Pegasos World med Nazar.